In mijn stadstuin heb ik 20 jaar geleden zevenblad “overgenomen” van de vorige bewoner en tuinbezitter. Eerst stond het alleen achter in de tuin maar gaandeweg dook het steeds vaker ook op andere plaatsen op. Om het zevenblad achterin de tuin wat in te dammen heb ik destijds concurrerende planten zoals gele dovenetel, daslook en Geranium Nodosum gezet en het zevenblad in het voorjaar zoveel mogelijk uitgegraven. Maar iedereen die zevenblad in de tuin heeft weet dat je de strijd bij voorbaat verliest. Tenzij je bereid bent om de grond lange tijd( liever 2 dan 1 jaar) af te dekken met zwart plastic. Maar dat vind ik eigenlijk erger dan tegen zevenblad aankijken en voor het bodemleven is lang afdekken funest.
Afgezien van dat het een lastpak is, is het best een mooie plant met haar fris groene blad en witte schermbloemen waar veel wilde bijen op afkomen. Ze heeft dus beslist natuurwaarde. Ook is zevenblad een indicatie dat die plek een geschikt milieu vormt voor verwilderingsbollen, de zogeheten stinzenbollen. Laat ze dus lekker een kleurrijke strijd met elkaar aangaan!
Zevenblad, Aegopodium Podagraria, is een vaste plant die niet wintergroen is. Ze groeit het liefst op een wat beschaduwde plaats in vruchtbare aarde. Ondergronds heeft ze een oppervlakkig groeiend maar uitgebreid wortelstelsel met knopen waaruit nieuwe planten groeien. Doordat de wortels erg breekbaar zijn is het moeilijk om van haar af te komen: vanuit elk stukje wortel dat achterblijft groeit ze vrolijk verder. Door haar groeikracht kan ze gewenste planten overgroeien. Als je haar laat gaan groeit ze uit tot een plant van 60 tot 90 centimeter. De bloei valt in juni en juli.
Het verhaal gaat dat de Romeinse legers zevenblad hebben meegenomen op hun veroveringstochten. Zo hadden ze altijd verse groente ter beschikking. Op de website van botanischetuinen.nl lees ik dat zevenblad vers als spinazie eetbaar is en gedroogd op peterselie lijkt. Het zou vitamine C, caroteen, kalium, calcium, magnesium en kiezelzuur bevatten. Dat klinkt gezond. Maar is het ook lekker? Ik heb het lang geleden eens geprobeerd maar vond het niet voor herhaling vatbaar. Hoewel ik het jong had geoogst, vond ik de plant na lang smoren nog steeds taai. Misschien had ik alleen de blaadjes moeten gebruiken…
Ik heb sinds kort een nieuwe moestuin in de Krimpenerwaard. Daarin staat een hele hoek met zevenblad. Wanneer ik dat vertel aan mensen zeggen ze steevast: “o, maar dat kun je eten hoor.” Als ik vraag of zij dat dan wel eens hebben geprobeerd is het antwoord meestal “uh nee.”
Ik heb een paar strategieën bedacht om de plant in toom te houden. Ik kreeg de tip om daglelie vóór het zevenblad te planten zodat die een buffer vormt waardoor het zevenblad niet verder kan oprukken. Daglelie maakt behoorlijk massieve en diepe wortels. We zullen zien…
Verder heb ik stukken uitgegraven en daar asters tussen gezet. Maar die komen in dit droge voorjaar na het verplanten moeizaam op gang dus zorg ik dat ze rondom vrij blijven van zevenblad. Ten derde pluk ik het blad en gebruik dit als mulch. Zo heb ik toch enig profijt van zevenblad want door te mulchen droogt de grond bij de andere planten minder snel uit in dit extreem droge voorjaar. Mocht dit alles niet helpen dan kan ik volgend jaar de massieve mat met zevenblad altijd nog afplaggen.
Sommige mensen overwegen het gebruik van gif. Behalve dat het zeer schadelijk is voor het bodemleven komt het zevenblad en eventueel andere onkruiden onherroepelijk terug. Want een wondermiddel tegen zevenblad bestaat niet.
Ik las op een forum:
“Waar ik eigenlijk zeer benieuwd naar ben, gaan de andere planten er niet dood van, het zevenblad groeit namelijk over alles heen en ook door de hele tuin. Ieder jaar wordt het erger en ben je dagenlang bezig met onkruid trekken, zou het Ultima-wondermiddel echt kunnen zorgen dat je weer tijd overhoudt om meer te genieten van andere klusjes.”
Gooi uitgegraven zevenblad niet op de composthoop. Als de hoop niet warm genoeg wordt ben je volgend jaar de plant over je tuin aan het verspreiden en is al het werk voor niets geweest…
Foto bovenaan de pagina is afkomstig van Floravannederland.nl
