Vroeg in het voorjaar van 2019 brak ik door een val mijn enkel. Acht weken lang mocht ik het been niet belasten, en was ik grotendeels afhankelijk van de hulp van familie en vrienden. Omdat ik niet de trap op kon kwam er een hoog-laag bed in de kamer voor het raam te staan. Het was half maart en ik zag vanuit mijn bed de eerste vroege Kaufmanniana tulpen voorzichtig kleuren. Ik kon de lente langzaam op gang zien komen en voelde ik me daardoor minder opgesloten. Mijn leven stond dan wel stil: de natuur ging gewoon door en dat werkte op een bepaalde manier troostend. Vrienden hielpen me bij goed weer de tuin in zodat ik me even kon warmen aan de eerste zonnestralen. Ik zag de tuin langzaam wakker worden uit haar winterslaap en vrolijkte op van alles wat er te zien was aan planten, vogels en insecten. Ik weet zeker dat dit positief heeft bijgedragen aan mijn stemming en herstel.
Er is onderzoek gedaan naar de positieve effecten van een groene omgeving op herstel en welbevinden bij ziekten. De uitkomsten hebben er toe geleid dat ziekenhuizen groene buitenruimtes creëren waar patiënten en hun bezoek kunnen vertoeven. Ik las dat het Erasmus MC bij de nieuwbouw rekening heeft gehouden met ruimte voor een groene omgeving. Ook andere ziekenhuizen zien het positieve effect van een groene omgeving op het herstel van patiënten. In het Groene Hart Ziekenhuis kunnen patiënten die aan de kant van de hoofdingang een kamer hebben, uitkijken op het Bosje van Cats. Waar eens een villa stond, mag nu de natuur haar gang gaan.
Wil je meer lezen over groene ziekenhuizen, klik dan op onderstaande link:
