Een moestuin is top!

Tijdens de Corona- periode namen veel mensen een moestuin en ontstonden er lange wachtlijsten bij de verenigingen. Mensen zochten een plek waar ze naar toe konden gaan en op een veilige manier contact hebben met anderen. De wachttijd liep al gauw op tot 2 jaar en een aantal complexen stopte zelfs met het inschrijven van aspirant-leden. Nu corona voorbij is ben ik benieuwd of deze nieuwe tuinders nog steeds blij zijn met hun moestuin. Een andere reden om zelf voedsel te gaan verbouwen is dat je tenminste weet wat je in je mond stopt. Via aardbeien bijvoorbeeld kun je een heel cocktail aan bestrijdingsmiddelen binnen krijgen, berichtte dagblad Trouw in 2022.

Lees hier het betreffende artikel.

Ik eet het liefst biologisch geteeld voedsel. Dat is duurder en vanwege de inflatie niet altijd meer haalbaar. Zelf biologische groente zaaien en kweken is voordelig. Uit zo’n zakje slazaad van bijvoorbeeld de Bolster kun je heel wat kroppen telen. Het leukste vind ik dat je naast de gangbare groenten ook gewassen kunt telen die je niet in de winkel kunt kopen. Neem nu de onuitputtelijke snijbiet. Je plukt en het groeit gewoon weer aan, tot aan de eerst vorst. Het is op internet even zoeken naar lekkere recepten maar inmiddels heb ik er een paar gevonden die ik mijn gasten wel durf voor te zetten. Het is gezond en het ziet er ook nog eens prachtig uit. Een paar stelen in een boeket bloemen zouden niet misstaan.

En wie kent eigelijk Brave Hendrik nog, een zogenaamde vergeten groente. Het is een vaste plant die als spinazie wordt gebruikt. Het eerste jaar is hij nog te klein om te oogsten, maar volgend jaar hoop ik te kunnen beoordelen of hij terecht vergeten is.

In de herfst heb ik een pruimenboompje geplant: een Reine Victoria. Het is nog een scharminkel maar toch zitten er al 10 pruimen aan. Of eigenlijk zaten, want gisteren heb ik de eerste rijpe pruim geproefd. Iets is mij vóór geweest: er zat onderaan de vrucht een gaatje, dus daar moest ik om heen eten. Maar wat overbleef was heerlijk zoet!

*Heerlijk zoete vruchten van Reine Victoria, een zelf-bestuivende pruimenboom.*

En nu maar hopen dat de halsbandparkieten gefocust blijven op de flink aangevreten zonnebloemen. Een moestuin is natuurlijk een tafeltje dekje voor de natuur. Het is niet altijd leuk om je verliezen te nemen maar meestal blijft er meer dan voldoende over. Zoveel zelfs dat ons complex 1 keer per week groente inzamelt voor de plaatselijke voedselbank.

Afgelopen voorjaar heb ik thuis groenten voor gezaaid. Dat heeft vaak meer succes dan rechtsstreek zaaien in de volle grond. Duiven zijn gek op veel jonge groenteplantjes. Zodra die wat groter zijn lusten ze die niet meer. Hoewel: de enige palmkool die ik afgelopen winter had staan werd voortdurend aangevreten. Duiven, kauwtjes, of wat dan ook: ze lieten weinig staan voor mij.

Mijn zus maakte een prachtige vogelverschrikster. Eigenlijk te mooi om buiten te zetten. Behalve op de buurtuinders maakte ze geen enkele indruk op hongerige vogels. Helaas crashte ze tijdens storm Poly.

Dit jaar heb ik dan maar extra palmkool gezaaid met als resultaat dat er nu 4 stuks klaar staan om te oogsten. Niet dat ik hartje zomer veel trek heb in stamppot…. Ik zie het teveel maar als reserve voor de komende winter. Timen in de moestuin is iets dat je moet leren, maar afgezien daarvan weet je nooit welke factoren een rol gaan spelen gedurende het voorjaar en de zomer

*De palmkool wacht om geoogst te worden. Pompoen is bijna oogstrijp.*

Aan pompoenen heb ik ook al geen gebrek: voor de zekerheid plantte ik er twee, en aangezien weggooien niet mijn sterkste kant is, kan ik rekenen op zeker 10 pompoenen. Wanneer je wacht met oogsten tot de steel er kurkachtig uitziet, kun je ze daarna maanden bewaren.

Ook de savooie- of groene kool groeit voorspoedig. In de harten van de planten ontwikkelen zich mooie babykooltjes. Een relatief nieuwe koolsoort zijn kalettes of boerenkoolspruitjes. Deze werden op verschillende podcasts gepresenteerd als zijnde een delicatesse. Ik ben benieuwd.

De komkommerplant slingert zich als een slang door de moestuin. De kleine, stekelige komkommertjes weten zich goed te verstoppen onder het blad. Het is soms zoeken, net als bij de courgettes.

Naast groente heb ik een deel als pluktuin ingericht. Ik ben gek op bloemen en heb nu dus elke week een veldboeket op tafel staan. Behalve ikzelf hebben ook bijen, zweefvliegen en allerlei andere insecten profijt van de bloemen. Zo hoop ik dat er een ecosysteempje gaat ontstaan waardoor het aantal plaagdieren beperkt blijft.