De eerste kletsnatte dagen zitten er op. Ik was even bang dat het zomerse weer van de afgelopen tijd naadloos over zou gaan in een nieuwe regentijd. Gelukkig worden er nog mooie warme dagen voorspeld. Dat geeft de natte grond in de moestuin de mogelijkheid wat op te drogen. Bijna een jaar geleden schreef ik er voor het laatst over. Na een half jaar regen was de tuin doorweekt. Ik kon weinig beginnen op de doorweekte grond. Eind september waren alle dahlia’s al verrot. Dat was de eerste flinke tegenvaller. In het vroege voorjaar wachtte ik met smart op de eerste levenstekenen van de tulpen maar ook deze waren allemaal verrot. Opnieuw een flinke domper…
In het voorjaar bleef de grondwaterstand heel lang te hoog om te kunnen zaaien en planten. De voorgezaaide groenten kwijnden weg in hun potjes. Voor veel tuinders was het een moeilijk seizoen. Uiteindelijk brak er dan toch een droge periode aan. Het tuinieren kon eindelijk beginnen!
Bloemen hoefde ik nauwelijks te zaaien: Afrikaantjes, Cosmea, dille en goudsbloemen kwamen spontaan op door het op de grond gevallen zaad van vorig jaar. De soort asters die ik heb kunnen goed tegen natte grond. Ik kocht inheemse planten die tegen natte voeten kunnen zoals heelblaadjes, wilde bertram, heemst en moerasspirea. De veldsalie die de natte winter ternauwernood had overleefd begon uitbundig te bloeien toen de bovenlaag van de aarde was opgedroogd. Ik werd grootleverancier van Knautia ofwel beemdkroon want deze plant maakte enorm veel zaailingen en iedereen in mijn omgeving wilde wel er wel een paar. Helaas zullen we de Knautiabij er niet mee terugkrijgen: die is alleen nog te vinden in Limburg. Maar ook voor andere wilde bijen is de plant heel aantrekkelijk.
In de hoge bomen achter mijn moestuin hoorde ik deze week het gemauw van een roofvogel en even later het zachte gesmiespel van kleine vogels. Op de chocoladekleurige zonnebloemen waarvan een aantal al zaad heeft, landde een kleurig puttertje met in haar kielzog een om voedsel bedelend jong. Die had nog niet de mooie rode kop die volwassen vogels hebben. Ze zeilden dwars door de tuin van de zonnebloemen naar de kaardebollen en weer terug. Dit is waarom ik van de herfst hou: de vogels komen na hun lange afwezigheid weer in de tuin.
Sommige gewassen zoals komkommer en tomaten hadden moeite met de weersomslag vorige week. En ook de bonen stonden ineens stil. Van de omgewaaide Cosmea redde ik nog een paar mooie takken voor in de vaas en reed met een kruiwagen vol groenten en bloemen naar de auto. Een hommel vloog tientallen meters mee achter de cosmea aan, alsof ik haar van haar laatste voedselbron beroofde.
De grond is nat door de harde regen van vorige week. Binnenkort zal ik mijn zelf-gezaaide en opgekweekte dahlia’s in veiligheid brengen. Ook gewassen als wortels kunnen voortijdig rotten als de grondwaterstand almaar hoger wordt. Oppassen dus. Misschien kan ik nog op lege plekken bladrammenas zaaien om deze winter het dichtslaan van de bodem te voorkomen.
Intussen ben ik thuis druk bezig met invriezen, fermenteren en inmaken van groenten en fruit. Laat de herfst maar komen. Maar als het kan met wat minder regen dan vorig jaar!
