Heb je wel eens een appel vers van de boom geplukt? Er is niets leukers dan eigen gekweekt fruit oogsten! Of dat nu appels, peren, bramen, aardbeien of rode bessen zijn: ik vind het heerlijk om fruit zo van de boom of struik geplukt te eten.
Ik schreef eerder al over de twintig jaar oude appelboom in mijn tuin. Het is een oud ras dat Rode Jonathan heet. De naam zegt het al: hij geeft mooie donkerrode appels die geoogst kunnen worden na half september. Na twee jaar zonder appels, gaf hij dit jaar na extra goede zorg toch weer een kilo of vier. Dank je wel Jonathan!
Fruitbomen en struiken moeten elk jaar worden gesnoeid voor een goede oogst. Een appelboom snoeien is best moeilijk. Na al die jaren ben ik nog steeds aan het uitzoeken hoe ik het beter kan doen. Bramen zijn het gemakkelijkst: in de herfst knip je gewoon de oude stengels die vrucht hebben gedragen af tot de grond. Aan de inmiddels gegroeide nieuwe scheuten komen dan het volgende jaar weer bramen. Om ergernis te voorkomen neem je bij voorkeur een doornloze braam die vroeg vruchten draagt.
Bij het planten van een appelboom moet je rekening houden met een aantal zaken. Een appel is geënt op een onderstam die de groeisnelheid van de boom bepaalt. Een M9 onderstam bijvoorbeeld kies je voor een kleine boom zodat de groei zwak zal zijn. Bij een goede kweker kun je dit navragen.
Een vriend heeft vier jaar geleden een halfstam Elstar geplant in zijn moestuin. Die groeit als een malle, maar appels produceren ho maar! Waarschijnlijk zit dat in de onderstam waarop hij is geënt. De boom krijgt nog een jaar de kans om te bewijzen dat hij het kan, anders gaat de bijl er in.
De keuze van een onderstam hangt ook samen met de grond waarin hij wordt geplant. Vruchtbare grond vraagt een zwakker groeiende onderstam. Ook moet je bij het kopen van een appel nagaan of hij (gedeeltelijk) zelf bestuivend is of een andere appelboom nodig heeft voor kruisbestuiving. Want zonder bestuiving geen appels.
De boom mag niet te diep worden geplant: het verdikte deel, de plaats waar de appel op de onderstam is geënt, moet zo’n 5 centimeter boven de grond blijven na het planten. Zet hem op een zonnige plaats in een vorstvrije periode tussen november en maart. Na al dat werk wordt je uiteindelijk beloond met heerlijke appels.
Vorig jaar heb ik een laagstam appelboom geplant om de kruisbestuiving met de Jonathan te bevorderen en dus meer appels te kunnen oogsten. Het nieuwe boompje is een Lombarts Calville, een groengele, sappige appel die in de jaren zeventig veel werd verkocht, maar is weggeconcurreerd door opkomende rassen als fuji en braeburn. Voor mij smaken die allemaal hetzelfde.
Nee, als ik zou moeten beschrijven hoe mijn appels smaken als ze rijp zijn dan kom ik woorden tekort. Ik verheug me nu al op de eerste appels van het nieuwe boompje. Zacht, sappig en friszuur. Mmmmmm….
