Dit jaar zag ik veel lieveheersbeestjes op de planten in mijn tuin. Lieveheersbeestjes zorgen dat luizenplagen in toom worden gehouden. Dit kevertje is waarschijnlijk het meest “aaibaar” van alle kevers. Als kind zocht ik ze op planten. Zelfs het twee-jarig buurjongetje hoorde ik in het voorjaar verrukt reageren bij het zien van een lieveheersbeestje. Kinderen zijn kennelijk verzot op de felrode glimmende diertjes met zwarte stippen.
Er zijn veel verschillende soorten, maar dat voert hier nu even te ver.
Sinds kort weet ik dat er een minder gewenste soort rondkruipt: het Veelkleurig Aziatisch lieveheersbeestje. Deze is als biologisch bestrijdingsmiddel geïntroduceerd in de landbouw. Helaas bleek dit een invasieve soort te zijn die het inheemse lieve heersbeestje opeet en zich bovendien gemakkelijk aan wisselende omstandigheden kan aanpassen. Hij verspreidt zich in razend tempo over Europa. Op internet las ik dat er vele verschijningsvormen van deze soort zijn. Ze zijn herkenbaar aan een “M” figuur op het witte deel. Na wat speurwerk heb ik er één gefotografeerd.
Zonder te beseffen dat ik iets fout deed, heb ik een paar maanden geleden een potje met lieveheersbeestjes als luizenbestrijders meegenomen naar mijn zoon in Rotterdam. Nu ik weet hoe ze er uitzien, heb ik zeker een paar van die Aziatische beestjes een lift gegeven naar de grote stad.
Goede bedoelingen hebben niet altijd goede gevolgen, ook niet in de biologische bestrijding. Men wil nu de Japanse Duizendknoop met
een bladvlo en een schimmel bestrijden. Daar gaat uitgebreid onderzoek aan vooraf, want het middel kan erger zijn dan de kwaal.
Wil je meer lezen over het inheemse en het veelkleurig Aziatische lieveheersbeestje?
Klik dan op onderstaande links
https://www.ivn.nl/afdeling/voorne-putten-rozenburg/lieveheersbeestje
