Een paar jaar geleden kocht ik een paar planten van de Cimicifuga simplex ofwel zilverkaars. Terwijl in oktober veel planten hun laatste bloemen tonen, begint deze dan pas goed op gang te komen. De bloemen ruiken heerlijk en er komen bijen en zweefvliegen op af. Ze staat graag in halfschaduw op een plek die in de zomer enigszins vochtig blijft. De witte bloeiaren staan op stengels van ongeveer een meter hoog en steken mooi af tegen een groene achtergrond.
Een andere bekende laatbloeiende vaste plant is de aster. De hogere soorten hebben nogal eens moeite om op de been te blijven. Dat is ook het geval met Aster novae-Anglia And. an Al. Poets die ik een paar jaar geleden heb geplant. Ik hoopte dat te ondervangen door de plant in juni te toppen. De getopte scheuten bleven jammer genoeg bloemloos en de bloeiende scheuten die ik heb laten gaan bogen zich in volle nederigheid naar de grond. Ze waren alleen nog goed genoeg voor de vaas. Binnenkort moet de hele plant er aan geloven en belandt hij op de composthoop.
